Το κόλπο με τις συντάξεις και τους φθηνούς εργαζομένους

Η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση εργατικού δυναμικού στην ιστορία της χώρας, με τη μαζική «αντικατάσταση» χιλιάδων εργαζομένων στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα που θα αποχωρήσουν μαζικά, με φθηνότερους – νεότερους στην ηλικία, ανασφαλείς και ανασφάλιστους- ξεκινά από την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου για το Ασφαλιστικό.

 
Η «διασφάλιση» του ύψους των σημερινών συντάξεων με το τέχνασμα της «προσωπικής διαφοράς» μέχρι το 2018 δεν είναι καθόλου τυχαία. Η διετία 2016-2018 είναι η χρονική περίοδος, κατά την οποία οι «παλαιοί εργαζόμενοι», • δηλαδή αυτοί που μπήκαν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας κατά τη δεκαετία του ’80- θεμελιώνουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα και θα σπεύσουν άρον-άρον να συνταξιοδοτηθούν, ώστε να «κλειδώσουν» το ύψος, έστω και των σημερινών παροχών προτού εφαρμοστεί –από το 2018- το νέο καθεστώς του νόμου Κατρούγκαλου που προβλέπει:
• Οριστική Κατάργηση του ΕΚΑΣ • Δραματική μείωση έως κατάργηση των εφάπαξ
• Εξαφάνιση των ειδικών παροχών προς τους εργαζόμενους του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
• Μείωση των συντάξιμων αποδοχών. Χιλιάδες εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, στις τράπεζες και τις ΔΕΚΟ που ξεκίνησαν την καριέρα τους κατά τη «χρυσή» δεκαετία των μαζικών προσλήψεων, όσοι δεν πρόλαβαν να θεμελιώσουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, θα σπεύσουν τώρα να συνταξιοδοτηθούν για να γλυτώσουν ό,τι προλαβαίνουν από το εφάπαξ, τα μερίσματα και τις παροχές που δικαιούνται.
Νέοι και «φθηνοί» εργαζόμενοι
Στη θέση τους θα προσληφθούν νέοι εργαζόμενοι, με ψαλιδισμένα ασφαλιστικά δικαιώματα, οι οποίοι, επιπλέον, θα έχουν σοβαρό κίνητρο να αποκρύπτουν τις πραγματικές τους αποδοχές, αφού με το καθεστώς του νόμου Κατρούγκαλου όσο υψηλότερος είναι ο μισθός τόσο μικρότερο είναι το ποσοστό αναπλήρωσής του για τον υπολογισμό της σύνταξης.
Οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών φορέων που συναντήθηκαν την Πέμπτη με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου (ήταν η πρώτη τους συνάντηση με τον κ. Τσίπρα ως πρωθυπουργό) δεν είχαν λόγο να αρνηθούν την προσωρινή αύξηση των εισφορών, με αντάλλαγμα κάποια φορολογικά κίνητρα στον νέο αναπτυξιακό νόμο.
Με τη μέθοδο των «ατομικών συμβάσεων» που κατά κόρον εφαρμόζεται, πλέον, στον ιδιωτικό τομέα, οι εργοδότες θα μετακυλίσουν στους εργαζομένους το αυξημένο κόστος των εισφορών και, ταυτόχρονα, θα προσλαμβάνουν νέους που δεν θα έχουν αυξημένες ασφαλιστικές απαιτήσεις.
Από την πλευρά των δανειστών, η ευρωπαϊκή πλευρά του κουαρτέτου διαπιστώνει με ικανοποίηση την πλήρη προσαρμογή της ΠΦΑ κυβέρνησης στις απαιτήσεις τους για την κατάργηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων και την ένταξή στους στην «ομπρέλα» του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης.
Όλοι στο ΙΚΑ, όπως απαιτούσαν οι «θεσμοί»
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, όλοι οι εργαζόμενοι εντάσσονται στο ΙΚΑ, όπως ακριβώς απαιτούσαν οι «θεσμοί»: «All funds should be immediately brought together under IΚΑ, an umbrella entity which retains the responsibility for the management of the various funds…». Γι’ αυτό, άλλωστε, οι κ.κ. Γιούνκερ και Μοσκοβισί έχουν διαμηνύσει στα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα ότι το ασφαλιστικό νομοσχέδιο πρέπει να υπερψηφιστεί «τουλάχιστον από 220 βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου», ώστε να διασφαλιστεί η εφαρμογή του και από μελλοντικές κυβερνήσεις.
Όσον αφορά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι ο μόνος φορέας που έχει εκπονήσει αναλυτικές δημοσιονομικές προβολές πάνω στο νομοσχέδιο Κατρούγκαλου. Κατά την άποψη του ΔΝΤ, το συνταξιοδοτικό συνδέεται άμεσα με το αξιόχρεο της χώρας. Το ΔΝΤ έχει ανακοινώσει ότι θα αξιολογήσει τη συμμετοχή του με πόρους στο ελληνικό πρόγραμμα εφόσον ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση και υπάρξει μερική ρύθμιση του ελληνικού χρέους.
H Ανάλυση της Βιωσιμότητας του Χρέους (Debt Sustainability Analysis), έχει ως βασική παράμετρο την εξέλιξη της ασφαλιστικής δαπάνης, η οποία με τα σημερινά δεδομένα σε 15 χρόνια θα ανέρχεται σε 30% του ΑΕΠ. Η αποδοχή από τους εταίρους ενός ασφαλιστικού σχεδίου που θα μεταθέτει το πρόβλημα για το μέλλον και απλά θα επιτυγχάνει τον ποσοτικό στόχο που έχει τεθεί για την επόμενη διετία θα αποτελεί προμήνυμα αποχώρησης του ΔΝΤ.
Επομένως, το τελικό σχέδιο που θα συμφωνηθεί με το κουαρτέτο θα σηματοδοτήσει πιθανά και την εξέλιξη του ελληνικού προγράμματος και την προέλευση των πόρων του τρίτου μνημονίου. Όσον αφορά τον γερμανικό παράγοντα, η συνάντηση του υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει ως αποκλειστικό αντικείμενο – όχι το Ασφαλιστικό αλλά- το νέο Υπερ-Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων και τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων των ιδιωτών.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επιμένει ότι τη διαχείριση του Υπερ-Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να αναλάβει ο «τεχνικός σύμβουλος» του κουαρτέτου, δηλαδή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί υποτιμητικό να ανατεθεί σε στελέχη του ΔΝΤ η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και γι’ αυτό ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος ξεκίνησε από χθες κύκλο διαδοχικών επαφών με Ευρωπαίους ομολόγους του, ώστε να διαμορφώσει συμμαχίες προτού συναντηθεί την Τετάρτη, στο Βερολίνο, με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Οι συναντήσεις του κ. Τσακαλώτου ξεκίνησαν χθες από τη Ρώμη με τον Πιερ Κάρλο Παντοάν, υπουργό Οικονομικών της Ιταλίας. Σήμερα, συναντάται στη Λισαβόνα με τον Μάριο Σεντένο, υπουργό Οικονομικών της Πορτογαλίας, την Κυριακή στο Παρίσι με τον Μισέλ Σαπέν, υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, τη Δευτέρα στο Ελσίνκι με τον Αλεξάντερ Στουμπ, υπουργό Οικονομικών της Φινλανδίας, την Τρίτη στο Άμστερνταμ με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, υπουργό Οικονομικών της Ολλανδίας και πρόεδρο του Eurogroup.
Την Τετάρτη, θα έχει την καθοριστική συνάντηση στο Βερολίνο με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Στόχος του Ευκλείδη Τσακαλώτου είναι είτε να διώξει είτε να αποδυναμώσει τον ρόλο του ΔΝΤ, ώστε ο Σόιμπλε να μην έχει συμμάχους στην επιβολή σκληρών μέτρων. Η κυβέρνηση αναζητά συμμάχους και πολλοί στο Μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν ότι ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ μπορεί να τους βοηθήσει να εξουδετερώσουν τον Σόιμπλε, όπως και ο Μάρτιν Σουλτς μαζί με τον Γιούνκερ και υποστηρίζουν ότι έχουν εξασφαλίσει τη βοήθειά τους…

www.toxrima.gr