Μετά από 7 συνεχόμενα χρόνια ύφεσης, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μαζική έξοδο νέων γιατρών, οι οποίοι αναζητούν εργασία σε άλλες χώρες. Ενώ ο συνολικός αριθμός των γιατρών που είναι καταγεγραμμένοι στους ιατρικούς συλλόγους στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, εντούτοις, οι νεότεροι γιατροί εγκαταλείπουν τη χώρα μαζικά. 
Τα στοιχεία από την Ελληνική Στατιστική Αρχή δείχνουν ότι ο αριθμός των ιατρών χωρίς ειδικότητα, ο οποίος θα έπρεπε να ανταποκρίνεται στον αριθμό των γιατρών που πρόσφατα αποφοίτησαν και περιμένουν να ξεκινήσουν εκπαίδευση ειδικότητας και τον αριθμό των ειδικευομένων, μειώθηκε κατά 11,4% μεταξύ των ετών 2009 και 2013.
Σε ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών - του μεγαλύτερου συλλόγου στη χώρα, σημειώνεται ότι 3.000 νέοι γιατροί είναι άνεργοι και περίπου δύο μέλη του μεταναστεύουν από τη χώρα καθημερινά.
Και τα δύο στοιχεία αποτελούν ανησυχητικά μεγέθη, δεδομένου ότι ο συνολικός αριθμός των γιατρών που απασχολούνταν στην Αθήνα ήταν 33.722 το 2013. Ο αριθμός των γιατρών που πήραν την αρχική τους ιατρική ιδιότητα στην Ελλάδα, και καταγράφηκαν στο βρετανικό Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο για άσκηση της ιατρικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, αυξήθηκε κατά 113% μεταξύ των ετών 2008 και 2013, ενώ ο αριθμός των Ελλήνων γιατρών στη Γερμανία αυξήθηκε από 1708 το 2008, σε 3011 το 2014.
Το θέμα έχει επισημανθεί στο παρελθόν, όπως επίσης και οι παράγοντες που οδηγούν την τάση αυτή, συμπεριλαμβανομένης της ανεργίας, της μείωσης εισοδήματος, της υψηλής φορολογίας, της περιορισμένης χρηματοδότησης των βιοϊατρικών ερευνών, και της μείωσης των προϋπολογισμών για την υγεία, με αποτέλεσμα να μην αναμένεται βελτίωση στο άμεσο μέλλον. Η Ελλάδα παραδοσιακά είχε έναν μεγάλο αριθμό γιατρών σε σχέση με τον πληθυσμό της (6,3 γιατρούς ανά 1000 άτομα το 2013), έτσι είναι απίθανο να αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα έλλειψης γιατρών.
Θα μπορούσε μάλιστα να υποστηριχθεί ότι η μείωση του αριθμού των γιατρών σε ένα επίπεδο πιο κοντά στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί τελικά να ωφελήσει τη δημόσια υγεία στη χώρα.
Ωστόσο, τα ελληνικά νοσοκομεία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους ειδικευόμενους γιατρούς, τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα λειτουργίας από την έλλειψή τους. Επιπλέον, η Ελλάδα στερείται της δυναμικής της νέας γενιάς γιατρών, οι οποίοι θα μπορούσαν να προσφέρουν σύγχρονη γνώση και να αναζωογονήσουν τη γήρανση του δημόσιου συστήματος υγείας. Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγείας, δεν φαίνεται να υπάρχει στην Ελλάδα, αλλά οι αρχές πρέπει να δράσουν πριν η διαρροή εγκεφάλων (brain drain) μεταξύ των επαγγελματιών υγείας υπονομεύσει την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης στη χώρα. Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί είναι σφιχτοί, αλλά η έλλειψη ευκαιριών για τους νέους γιατρούς που η Ελλάδα έχει εκπαιδεύσει με υψηλό κόστος μπορεί μόνο να οδηγήσει σε μελλοντικές απώλειες, τόσο σε χρήμα όσο και σε ποιότητα περίθαλψης.

*Ο κ.Φίλιππος Φιλιππίδης, είναι  λέκτορας στο Τμήμα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας και Δημόσιας Υγείας, Σχολή Δημόσιας Υγείας, Imperial College του Λονδίνου
www.healthmag.gr