Έρπης: Όλα, όσα πρέπει να γνωρίζουμε

Υπάρχουν δύο τύποι ιού του έρπητα: Ο HSV-1, ο οποίος προκαλεί τον κοινό έρπητα που προσβάλλει συνήθως τον βλεννογόνο του στόματος και ο HSV-2, ο οποίος προσβάλλει τα γεννητικά όργανα. Όμως, και οι δύο αυτοί τύποι των ιών του έρπητα, μπορούν να προσβάλουν και οποιαδήποτε άλλη περιοχή. Όταν ο έρπης προσβάλλει το στόμα, προκαλεί επώδυνες φλύκταινες( φουσκάλες), οι οποίες σχηματίζονται στα χείλη, στο στόμα η στα ούλα.

Πριν από την εμφάνιση αυτών των φλυκταινών, εμφανίζονται αισθήματα καψίματος ή φαγούρας στην περιοχή που έχει προσβληθεί. Ο ιός, μετά την αποδρομή της φλεγμονής και των συμπτωμάτων, παραμένει σε «νάρκη» εντός του νευρικού συστήματος, σε όλη τη διάρκεια της ζωής και αυτός είναι ο λόγος που αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά και πάλι στο ίδιο σημείο.

Ο έρπητας των γεννητικών οργάνων, είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται με σεξουαλική επαφή. Όπως συμβαίνει και με την προηγούμενη μορφή του έρπητα του στόματος, και αυτή η μορφή εμφανίζει επώδυνο εξάνθημα με φλύκταινες στην περιοχή των γεννητικών οργάνων ή του πρωκτού.

Οι φλύκταινες ανοίγουν, δημιουργούνται ανοικτές επώδυνες πληγές που μπορεί να διαρκέσουν δύο έως τέσσερις εβδομάδες μέχρι να επουλωθούν πλήρως. Τα συμπτώματα αυτά, επανεμφανίζονται κατά τυπικό τρόπο, και ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ αυτών των υποτροπών, ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων ατόμων, αλλά ακόμα και στο ίδιο το άτομο. Πριν από μία υποτροπή, εμφανίζεται και εδώ ένα τοπικό αίσθημα καψίματος και κνησμού(φαγούρας) στην περιοχή που έχει προσβληθεί.

Μπορεί επίσης, με κάθε υποτροπή της νόσου, το άτομο να παρουσιάζει γενικά συμπτώματα γρίπης, όπως πυρετό, διογκωμένους λεμφαδένες, πόνους στους μύες κ.λπ.. Επίσης είναι δυνατόν, η λοίμωξη από έρπητα να μη συνοδεύεται από κανένα σύμπτωμα, ή τα συμπτώματα να είναι τόσο ήπια, ώστε η λοίμωξη να θεωρηθεί ότι οφείλεται σε άλλη αιτία. Σημειωτέον ότι, η εμφάνιση και οι υποτροπές του έρπητα, έχουν στενή σχέση με την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Άτομα τα οποία έχουν σε καταστολή το ανοσοποιητικό τους σύστημα, λόγω διαφορών λοιμώξεων, φαρμάκων, αλλά και έντονου στρες, εμφανίζουν συχνότερες και πιο μακροχρόνιες υποτροπές.

Ο έρπητας των γεννητικών οργάνων, μεταδίδεται μόνο με άμεση επαφή από άτομο σε άτομο.

 

Πιστεύεται ότι το 60% των σεξουαλικώς ενεργών ενηλίκων μεταφέρουν τον ιό του έρπητα. Μία από τις αιτίες που εμφανίζεται αυτό το συνεχιζόμενο υψηλό ποσοστό λοίμωξης, είναι ότι οι περισσότερες γυναίκες που έχουν μολυνθεί με το ιό  του έρπητα, δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί, διότι έχουν ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα. Σε πολλές γυναίκες, υπάρχουν «άτυπες» υποτροπές, όπου το μόνο σύμπτωμα μπορεί να είναι ελάχιστος κνησμός (φαγούρα), η ελάχιστη ελαφρά αδιαθεσία. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερο διάστημα φέρει μια γυναίκα τον ιό, τόσο λιγότερα συμπτώματα εμφανίζει στις υποτροπές.

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα του έρπητα των γεννητικών οργάνων;

Τα συμπτώματα του έρπητα των γεννητικών οργάνων, είναι παρόμοια σε άνδρες και γυναίκες. Μετά από την επαφή με τον ιό, υπάρχει ένας χρόνος επώασης, ο οποίος διαρκεί τρεις έως επτά ημέρες, πριν εμφανισθεί η βλάβη. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα και ο ιός δεν μεταδίδεται σε άλλα άτομα. Μια υποτροπή αρχίζει συνήθως εντός δύο εβδομάδων από την αρχική λοίμωξη και εκδηλώνεται με αίσθημα καψίματος ή κνησμού, που ακολουθείται από ερυθρότητα του δέρματος της περιοχής. Τελικά σχηματίζεται μια φλύκταινα, η οποία εξελίσσεται σε πληγή, η οποία που θα διαρκέσει από επτά ημέρες έως δύο εβδομάδες.

Η μετάδοση της λοίμωξης είναι εξαιρετικά μεγάλη, από τη στιγμή που εμφανίζεται ο κνησμός( φαγούρα) μέχρι τη στιγμή που θα έχει επουλωθεί πλήρως η πληγή, συνήθως μέσα σε χρονικό διάστημα δύο έως τεσσάρων εβδομάδων.

Όμως, όπως τονίστηκε  και προηγουμένως, τα άτομα μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στους σεξουαλικούς συντρόφους τους, ακόμα και όταν υπάρχει πλήρης απουσία οποιουδήποτε συμπτώματος. Σε μερικές γυναίκες, το μόνο σημείο του έρπητα των γεννητικών οργάνων, μπορεί να είναι μια φλεγμονή στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας (τραχηλίτις). Γυναίκες που πάσχουν από έρπητα των γεννητικών οργάνων, μπορεί να εμφανίζουν πόνο κατά την ούρηση, μαζί με λοίμωξη και φλεγμονή της ουρήθρας (ουρηθρίτιδα).

Όσον αφορά την θεραπεία, θα πρέπει να τονιστεί ότι δεν υπάρχει απόλυτη θεραπεία, αλλά τα φάρμακα που υπάρχουν, εμποδίζουν το ιό να πολλαπλασιασθεί και επιπλέον μειώνουν κατά πολύ την ένταση και τη διάρκεια των συμπτωμάτων. Μολονότι υπάρχουν σκευάσματα για τοπική εφαρμογή, επάνω στις πληγές, είναι γενικά πολύ λιγότερο αποτελεσματικά από τα φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, ενδοφλέβια.

Πηγή: Υγείαonline.gr
Επιμέλεια άρθρου υγείας: Συντακτική Ομάδα Υγείαonline