Πάνω από το 1/3 των ανθρώπων έχει χρόνιους πόνους – Η «παγίδα» με τα παυσίπονα

 

Ένα ποσοστό του πληθυσμού που πιθανά να αγγίζει το 45% (αλλά που σίγουρα ξεπερνά το 33%) πάσχει από κάποιο χρόνιο πόνο, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη εκτιμά ότι το ποσοστό θα αυξηθεί όσο ο πληθυσμός γερνάει.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Άλαν Φαγιάζ του Τμήματος Χειρουργικής και Καρκίνου του Imperial College του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal Open», βάσισαν την εκτίμησή τους στη μελέτη (μετα-ανάλυση) προηγούμενων ερευνών, που αφορούσαν συνολικά περίπου 140.000 ενηλίκους.

Ο πόνος θεωρείται χρόνιος, όταν ξεπερνά τους τρεις μήνες και μπορεί να είναι μυοσκελετικός, νευροπαθητικός, διάσπαρτος κ.ά. Όσοι έχουν μέτριας έως σοβαρής έντασης χρόνιους πόνους υπολογίζονται σε 10% έως 14%.

Το ποσοστό των χρόνιων πόνων στους νέους 18-25 ετών υπολογίζεται στο καθόλου αμελητέο 14%, ενώ στα άτομα 18-39 ετών αγγίζει το 30%. Στις ηλικίες άνω των 75 ετών, σχεδόν δύο στους τρεις (62%) έχουν χρόνιους πόνους.

Οι γυναίκες είναι πιθανότερο να πονάνε περισσότερο από ό,τι οι άνδρες, άσχετα με την ηλικία τους ή με το είδος του πόνου. Μολονότι τα στοιχεία αφορούν τη Βρετανία και δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό ισχύουν και σε άλλες χώρες, θεωρούνται ενδεικτικά για τη διεθνή κατάσταση, όσον αφορά το πρόβλημα του χρόνιου πόνου.

(Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ποιος ο "αντίστροφος" ρόλος από κάποια παυσίπονα

Μια αμερικανο-κινεζική επιστημονική έρευνα σε πειραματόζωα διαπίστωσε ότι παραδόξως είναι δυνατό η μορφίνη και οι παρεμφερείς αναλγητικές ουσίες όπως η οξυκωδόνη, να αυξήσουν τον χρόνιο πόνο.

Η έρευνα έδειξε ότι λίγες μόνο μέρες θεραπείας με μορφίνη προκάλεσαν χρόνιο νευροπαθητικό πόνο, που συνεχίσθηκε για αρκετούς μήνες, καθώς ενισχύθηκαν τα σήματα του πόνου από συγκεκριμένα ανοσοποιητικά κύτταρα στη σπονδυλική στήλη των ζώων.

Αυτό, κατά τους ερευνητές, σημαίνει ότι πιθανώς η συνεχής αύξηση στη χορήγηση τέτοιων αναλγητικών ουσιών στους ανθρώπους -σε μερικούς τουλάχιστον ασθενείς- μπορεί να επιφέρει το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου, δηλαδή να επιδεινώσει τους πόνους τους.

«Δείξαμε για πρώτη φορά ότι ακόμη και μια σύντομη έκθεση σε οπιοειδή μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στον πόνο. Βρήκαμε ότι η ίδια η θεραπεία συμβάλλει στον πόνο» δήλωσε ο Γκρέις.

«Οι επιπτώσεις είναι σοβαρές για όσους παίρνουν μορφίνη, οξυκωδόνη και μεθαδόνη, καθώς μπορεί να χειροτερεύσει τον πόνο τους και να τον κάνει να διαρκέσει περισσότερο χρόνο. Αυτή είναι μια πολύ άσχημη πλευρά των οπιοειδών, που δεν είχε γίνει αντιληπτή έως τώρα», δήλωσε η Γουάτκινς.
www.iatropedia.gr