Independent: Η Ελλάδα μπορεί να καταθέσει μήνυση κατά της Goldman Sachs!

Αγωγή ενδέχεται να καταθέσει η Ελλάδα κατά της Goldman Sachs, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα του «Independent», αναφορικά με οικονομικά… μαγειρέματα του 2001 τα οποία πολλοί κατηγορούν για την κρίση χρέους που θα ακολουθούσε λίγα χρόνια αργότερα.

Κορυφαίος σύμβουλος χωρών που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους προσφέρθηκε να βοηθήσει την Αθήνα να ανακτήσει μέρος των τεράστιων κερδών που αποκόμισε η αμερικανική επενδυτική τράπεζα.

Σύμφωνα με πληροφορίες της βρετανικής εφημερίδας, πρώην τραπεζίτης της Goldman Sachs, που έχει συμβουλέψει διάφορες χρεωμένες κυβερνήσεις για το πώς θα αποκαταστήσουν τις ζημιές που υπέστησαν από περίπλοκες συναλλαγές με τράπεζες, έστειλε επιστολή στην ελληνική κυβέρνηση. Εκεί αναφέρει ότι η κυβέρνηση μπορεί να πάρει πίσω κάποια από τα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια που κατέβαλε στην GS για να διασφαλίσει τη θέση της στην ΟΝΕ.

Αυτή η εξέλιξη σημειώθηκε τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται εν μέσω δραματικών διαπραγματεύσεων για μια συμφωνία που θα αποτρέψει την άτακτη έξοδό της από το ενιαίο νόμισμα.

Η χώρα κατάφερε να συμμορφωθεί με τους κανόνες του Μάαστριχτ σε μεγάλο βαθμό λόγω περίπλοκων συμφωνιών με τη σφραγίδα της επενδυτικής τράπεζας, γράφει ο «Indipendent». Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτές οι συμφωνίες πέτυχαν ένα καμουφλάζ του μεγάλου χρέους της Ελλάδας.

Υπολογίζεται ότι η Goldman Sachs έβγαλε 500 εκατ. δολάρια από αυτές τις συναλλαγές τύπου swaps. Η ίδια το αρνείται, ούτε όμως και αποκαλύπτει το πραγματικό νούμερο.

Η τραπεζίτισσα που τα οργάνωσε όλα, η απόφοιτος της Οξφόρδης Αντιγόνη Λουδιάδη, φέρεται να έλαβε έως 12 εκατ. δολάρια το έτος της συμφωνίας. Τώρα ο Jaber George Jabbour, που άλλοτε σχεδίαζε swaps για την GS και σήμερα είναι επικεφαλής της Ethos Capital Advisors, λέει στην επίσημη επιστολή του προς την ελληνική κυβέρνηση ότι θα μπορούσε «να επανορθώσει ιστορικά λάθη στο πλαίσιο του σχεδίου μείωσης του χρέους».

Ο Jabbour πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην Πορτογαλία κατά την επαναδιαπραγμάτευση περίπλοκων, αφελών συναλλαγών με τράπεζες του Λονδίνου στη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσης. Βοήθησε να ξεκινήσει κοινοβουλευτική έρευνα και πολλοί ανώτατοι αξιωματούχοι και πολιτικοί να χάσουν τη δουλειά τους. Επιπλέον, οδήγησε σε μεγάλες αποζημιώσεις προς τους Πορτογάλους φορολογουμένους από τις τράπεζες.

Βασιζόμενος σε πληροφορίες προσβάσιμες στον καθένα, υποστηρίζει ότι τα κέρδη της GS στην ελληνική περίπτωση ήταν παράλογα υψηλά. Η εξονυχιστική διερεύνηση και ανάλυση ντοκουμέντων και ηλεκτρονικής αλληλογραφίας θα μπορούσαν να δώσουν στην Ελλάδα τη νομική βάση για να διεκδικήσει αποζημίωση και να αξιολογήσει αν οι συμφωνίες είχαν αποκλειστικό σκοπό να καλυφθούν τα χρέη της χώρας.

Με το να γίνει μέλος της ευρωζώνης η Ελλάδα απέκτησε πρόσβαση σε εύκολο δανεισμό δισεκατομμυρίων ευρώ, που στη συνέχεια θα αδυνατούσε να τα επιστρέψει, οδηγούμενη έτσι στη σημερινή κρίση. Οι πιστωτές θεώρησαν την ιδιότητα μέλους ένδειξη πιστοληπτικής ικανότητας, αλλά η πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ήταν πολύ λιγότερο υγιής.

Υπό την καθοδήγηση της Λουδιάδη, η GS αντάλλαξε τίτλους χρέους που εξέδωσε η Ελλάδα σε δολάρια και γεν με ευρώ, βάσει όμως παλιάς ισοτιμίας, η οποία έκανε το χρέος να φαίνεται μικρότερο απ’ ό,τι ήταν. Τα swaps εξαφάνισαν περίπου το 2% του χρέους από τα βιβλία της Ελλάδας.

Το μέγεθος και η δομή της συμφωνίας επέτρεψε στην GS να χρεώσει τη χώρα πολύ παραπάνω απ’ ό,τι συνήθιζε σε τέτοιες συναλλαγές, ενώ η τράπεζα έπεισε την Ελλάδα να μη δοκιμάσει την ίδια συναλλαγή με ανταγωνιστές της για να βεβαιωθεί ότι η έκανε συμφέρουσα επιλογή.

Τέτοιες συμφωνίες δεν σπάνιζαν μεταξύ μικρών χωρών που επιχειρούσαν να μπουν στο κλαμπ της ευρωζώνης, τις σταμάτησε όμως η Eurostat το 2008. Η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ έχει πει ότι η Ελλάδα δεν ανέφερε τις συναλλαγές με την GS το 2008, όταν ζητήθηκε από αυτή και άλλες χώρες να αναθεωρήσουν τα στοιχεία τους.

Εξάλλου, δύο κορυφαία τότε στελέχη του ΟΔΔΗΧ έχουν υποστηρίξει ότι ο φορέας τους δεν κατάλαβε τι αγόραζε και του έλειπε η τεχνογνωσία για να εκτιμήσει τους κινδύνους ή το κόστος. Ένας εξ αυτών, ο Χριστόφορος Σαρδέλης, δήλωνε μάλιστα σε παλαιότερη συνέντευξή του: «Δεν αρνούμαι ότι αυτά στοιχίζουν, τότε όμως είχαμε ένα όραμα. Κάναμε μια επένδυση για την Ελλάδα και μας βγήκε σε εφιάλτη, με όλα αυτά. Αν είχαμε προβλέψει τις αλλαγές στο επιτοκιακό περιβάλλον, θα είχαμε δώσει άλλη δομή στο χρέος. Μετά το 2001 και την πτώση των δίδυμων πύργων έπεσαν τα επιτόκια και αυξήθηκε η λογιστική αξία του. Μπορεί κάποιος να πει ότι αυτό σχεδιάστηκε για να βγάλει λεφτά η Goldman Sachs, αλλά αν φτάσουν να πουν ότι ξέραμε πως θα πέσουν και οι δίδυμοι πύργοι... Ας απολογηθούν και αυτοί που το διαπραγματεύτηκαν το 2005».

Ο Saul Haydon Rowe, συνέταιρος στην Turing Experts, μια ομάδα πρώην τραπεζιτών οι οποίοι παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες σε δικαστικές υποθέσεις που αφορούν τραπεζικά παράγωγα, λέει: «Η Ελλάδα θα έπρεπε να ξηλώσει εντελώς τις ανταλλαγές και να διερευνήσει τι συμβουλές δόθηκαν και πόσα μπορεί να περίμενε η Goldman να βγάλει στη διάρκεια της συναλλαγής. Για να προχωρήσει η νομική διαδικασία, η Ελλάδα θα έπρεπε να δείξει ότι η Goldman Sachs είπε κάτι που γνώριζε ότι ήταν ψέμα ή που δεν την ένοιαζε αν ήταν αλήθεια ή όχι».

Η GS, από την πλευρά της, υποστηρίζει πως οι συναλλαγές έγιναν σύμφωνα με τους κανόνες της Eurostat και είχαν «ελάχιστη επίδραση στη συνολική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας».

Πηγή: Independent
Επιμέλεια: Βάννα Μπρούσαλη